Beginnen met fietsen: Wat heb je allemaal nodig?

“Ik wil starten met wielrennen, maar ik weet niet hoe.” Dat is misschien wel de meest gestelde vraag van allemaal en je bent zeker niet de enige. En da’s helemaal oké. Misschien ben je nog nooit op een koersfiets gestapt. Misschien lijkt het allemaal wat overweldigend, met al die spullen, termen en snelheidsduivels in strakke pakjes. Of vraag je je af: ben ik niet te oud om hier nog mee te beginnen? (Spoiler: nee hoor. Er is geen ‘ideale’ leeftijd. De beste moment is gewoon: nu.)

Je hebt het beslist: je wil beginnen met wielrennen. Hoera! Maar zodra je dat hardop zegt, lijkt iedereen ineens met goedbedoelde adviezen te komen: “Je hebt echt een carbonfiets nodig”, “Zonder klikpedalen kan je niet fietsen”, “Je moet meteen Strava installeren”. En voor je het weet zie je door het bos de bidons niet meer.

Geen paniek. In deze blog nemen we je stap voor stap mee door wat je écht nodig hebt om te starten. Geen ellenlange checklists of dure must-haves, wel een nuchter overzicht van basics waarmee je comfortabel en veilig op weg kunt.

Of je nu droomt van solo ritjes in de ochtendzon, een gezellig groepje vrouwen zoekt om mee te fietsen, of gewoon je hoofd leeg wil maken na een drukke dag: wielrennen kan op jouw manier. En geloof ons: het hoeft niet perfect of high-tech te zijn.

Laat ons samen kijken wat je nodig hebt en wat gerust nog even mag wachten.

1. Een fiets – logisch, toch?

Je hebt geen peperdure koersfiets nodig om te beginnen. Een degelijke tweedehands racefiets (of koersfiets, zoals wij zeggen) is vaak al perfect. Zolang ze past bij je lengte en goed onderhouden is, kom je al een heel eind. Ga gerust langs bij een fietsenwinkel of laat je adviseren door iemand met wat ervaring. En voel je niet schuldig als je begint op een oude koersfiets van je nonkel of tante, het belangrijkste is dat je rijdt.

Tip: laat je zadel en stuur goed afstellen. Dat maakt écht een wereld van verschil voor je comfort.
Tip 2: Op BuyCycle kan je soms een leuke tweedehands fiets scoren: buycycle.com

2. Een helm – geen discussie over mogelijk

Een goeie helm is een must. Punt. Hij moet goed passen (dus mag niet wiebelen als je je hoofd beweegt of te klein zijn) en mag niet ouder zijn dan een paar jaar en mag geen valschade hebben. Veiligheid boven alles, zelfs voor die korte ritjes.

En het mag best een mooi exemplaar zijn waar je je goed in voelt. 😉

3. Comfortabele fietskledij

Je hoeft heus niet meteen een hele kast vol lycra te hebben. Maar een paar basics maken het verschil:

• Een fietsbroek met zeem: ja, het ziet er misschien wat vreemd uit, maar je zit véél comfortabeler op je zadel. Echt waar.
• Een ademend shirt of sporttop: liefst met zakjes achteraan als je al iets sportiever rijdt.
• Een windjack of regenjasje: België, weet je wel.
• Comfortabele schoenen: Je hoeft geen speciale fietsschoenen te kopen om te starten.
  Een paar oude Nikes die nog in je kast liggen? Helemaal goed.
• Een zonnebril: Niet alleen handig tegen de zon, maar ook om je ogen te beschermen tegen wind, stof en insecten.

Start gewoon met wat je hebt, en bouw rustig op naarmate je vaker fietst.

4. Moet ik starten met klikpedalen?

Klikpedalen zijn handig, maar niet verplicht als je net begint. Gewone sportschoenen en platte pedalen zijn perfect om mee te starten. Als je later wil overschakelen, kan je altijd kiezen voor fietsschoenen en klikpedalen.

Wil je meteen starten met klikpedalen? Hier legden we uit welke soorten er zijn met al hun voor- en nadelen: Welke klikpedalen kies je? Een eenvoudige gids

5. Essentiële accessoires

Een paar dingen die handig zijn (en soms onmisbaar):

• Een drinkbus en houder: drinken is belangrijk, zelfs op korte ritjes.
• Een banaan of energiereep: van fietsen krijg je honger en dan kan een banaan of zo’n energiereep van pas komen.
• Een reservebandje, bandenlichters en een pompje of een co2-patroon.
• Een klein tasje onder je zadel of aan je stuur voor je spullen.

Tip: We zijn partner met Sanas. Als je de code “madamvelo” gebruikt in hun webshop krijg je 15% korting op je aankoop.

6. Een telefoonhouder of GPS (optioneel)

Sommigen willen graag zien waar ze rijden of hoeveel kilometer ze al gedaan hebben. Een simpele houder voor je gsm (Zoals bijvoorbeeld deze van Finn) of een fietscomputer kan dan handig zijn, maar is zeker geen must in het begin.

Fietsen om te genieten mag ook gewoon zonder cijfers. 😊

7. Tot slot: goesting

Misschien wel het belangrijkste op deze hele lijst. Laat je niet afschrikken door wat je nog niet hebt, maar kijk vooral naar wat je al wel hebt: nieuwsgierigheid, zin om te bewegen, en de goesting om te fietsen. De rest komt vanzelf.

---

Wil je nog extra tips? Of twijfel je over iets? Laat het gerust weten, we denken graag met je mee. 💛🚴‍♀️

Als je serieus begint te fietsen, kom je vroeg of laat bij de vraag: “Moet ik klikpedalen nemen?” Bovendien vraag je je dan waarschijnlijk af: welke soort past eigenlijk het beste bij mij? In dit artikel leggen we daarom de verschillende soorten klikpedalen uit. We bespreken zowel de voor- als nadelen van elk type. Op die manier kun jij straks misschien gemakkelijker een keuze maken!

1. SPD-pedalen (Shimano Pedaling Dynamics)

Deze zijn super populair, vooral bij mountainbikers en gravelfietsers. Bovendien hebben ze twee kanten om in te klikken, wat betekent dat je niet hoeft te zoeken naar de juiste kant van je pedaal. Hierdoor zijn ze extra handig, zeker voor wie snel en praktisch wil opstappen.

Voordelen:

• Gemakkelijk in- en uitklikken, ook als het modderig is.
• Je kunt er makkelijker mee lopen omdat de schoen een platte zool heeft.
• Ideaal voor off-road, woon-werkverkeer of beginners.

Nadelen:

• Iets minder stijf, dus je verliest wat kracht bij het trappen op hoge snelheid.

Gebruik:
Mountainbikers, gravel en recreatieve fietsers zweren hierbij.

2. SPD-SL-pedalen

Deze pedalen zijn speciaal ontworpen voor wielrenners. Daarnaast zijn de schoenplaatjes groter, wat zorgt voor meer contact met het pedaal. Hierdoor wordt de krachtoverdracht efficiënter, vooral tijdens lange ritten en wanneer je snelheid wilt maken.

Voordelen:

• Maximale krachtoverbrenging door het grote contactoppervlak.
• Ideaal voor snelheid en lange ritten op de weg.

Nadelen:

• Moeilijker in- en uitklikken dan SPD-pedalen.
• Lopen is onhandig door de uitstekende plaatjes.
• Schoenen slijten sneller als je veel loopt.

Gebruik:
Recreanten die lange ritten maken, fietsers die op vermogen trainen, en competitieve renners.

3. Look-pedalen

Look-pedalen zijn vergelijkbaar met SPD-SL, maar hebben een iets ander ontwerp. Bovendien zijn ze licht en efficiënt, waardoor ze ideaal zijn voor prestatiegerichte fietsers. Niet voor niets worden ze veel gebruikt in de professionele wielersport.

Voordelen:

• Licht van gewicht.
• Goede krachtoverdracht en stijfheid.

Nadelen:

• Net als SPD-SL niet geschikt om mee te lopen.
• Iets duurder dan SPD-SL.

Gebruik:
Wielrenners die op zoek zijn naar de ultieme prestaties.

4. Crankbrothers-pedalen

Deze pedalen worden veel gebruikt door mountainbikers, vooral wanneer ze in extreme omstandigheden rijden. Daarnaast zijn ze super betrouwbaar, omdat ze ook goed werken in modderige of natte situaties. Hierdoor zijn ze een favoriet voor avonturiers die geen risico willen nemen.

Voordelen:

• Simpel en robuust ontwerp.
• Werkt goed in modder of regen.

Nadelen:

• Iets minder makkelijk om mee te leren.
• Specifieke schoenen nodig.

Gebruik:
Mountainbikers en avonturiers.

5. Flat-pedalen met klikoptie

Deze hybride pedalen combineren een klik-in systeem aan één kant met een gewone platte pedaal aan de andere kant. Handig als je soms zonder klikschoenen wilt fietsen.

Voordelen:

• Flexibel gebruik: met of zonder klikschoenen.
• Handig voor beginners of stadsfietsers.

Nadelen:

• Minder stabiel dan specifieke klikpedalen.
• Minder contactoppervlak voor de echte wielrenners.

Gebruik:
Recreatieve fietsers of commuters.

6. Speedplay COMP-pedalen

Het Speedplay COMP-pedaalsysteem onderscheidt zich door een uniek ontwerp dat duidelijk afwijkt van traditionele klikpedalen. Bovendien wint dit systeem snel aan populariteit, vooral onder wielrenners die veelzijdigheid en comfort hoog in het vaandel dragen.

Voordelen:

• Dubbelzijdige instap: je kunt aan beide zijden inklikken, wat starten en stoppen eenvoudiger maakt.
• Aanpasbare speling: instelbaar van 0° tot 15°, wat de kniebelasting vermindert en het comfort verhoogt.
• Lage stapelhoogte: zorgt voor efficiëntere krachtoverdracht en betere aerodynamica.
• Duurzaamheid: gemaakt van stevige materialen zoals Chromoly-spindels en een robuuste pedaalbody.
• Compatibiliteit: geschikt voor zowel 3- als 4-gaats schoenbevestigingen.

Nadelen:

• Hogere prijs in vergelijking met traditionele systemen.
• Het ontwerp vereist specifieke schoenplaatjes, die soms moeilijker verkrijgbaar zijn.

Gebruik:
Perfect voor wielrenners en triatleten die veelzijdigheid en comfort willen combineren met prestaties.

Hoe moeilijk is in- en uitklikken?

Veel beginners zijn bang om “vast” te zitten in hun pedalen. Dat gevoel is heel normaal, zeker als je voor het eerst met klikpedalen rijdt. Gelukkig kun je bij de meeste pedalen, zoals SPD en hybride pedalen, de spanning aanpassen. Dit betekent dat je de pedalen minder strak kunt instellen, zodat je gemakkelijker loskomt. Bovendien helpt het om te weten dat SPD-pedalen bekendstaan om hun gebruiksvriendelijkheid, terwijl SPD-SL en Look-pedalen iets meer oefening vragen. Daarom is het belangrijk om te beginnen in een veilige omgeving, zoals tegen een muur of op een zacht grasveld. Door deze stappen te volgen en rustig aan te wennen, zul je merken dat het klikken en losmaken steeds natuurlijker gaat. Uiteindelijk wordt het net zo vanzelfsprekend als fietsen zelf!

Conclusie: wat past bij jou?

• Beginners of forenzen: Kies SPD of hybride pedalen.
• Mountainbikers: Ga voor SPD of Crankbrothers.
• Wielrenners: SPD-SL of Look-pedalen zijn ideaal.

Het juiste pedaal hangt volledig af van wat je precies wilt doen met je fiets. Daarom is het belangrijk om het gewoon uit te proberen en een paar keer te oefenen. Voor je het weet, heb je de techniek onder de knie en kun je niet meer zonder!

---

Is dat normaal, die zadelpijn?

Op m’n koersfiets kruipen, het is de laatste tijd meer een marteling dan een plezier. Nekpijn, benen die niet meewillen, maar vooral: pijn aan de private parts! Als redelijk nieuwbakken fietser heb ik er geen idee van of het normaal is dat je zoveel zadelpijn hebt, maar na wat rondvragen blijkt dat het toch niet meteen de bedoeling is dat je fiets je helemaal numb down under maakt. Ik kocht m’n fiets bij een goeie fietsenmaker (jeej Vélocien!) en die nam z’n tijd om me goed op m’n fiets te zetten. Dat zal dan toch in orde zijn? En misschien moet ik maar gewoon doorbijten en wat meer kilometers maken zodat ik wat beter in m’n zadel zit? Zou een bike fitting helpen?

Start to bike fit

Ik overweeg om eens zo’n bike fitting te laten doen, maar ‘k ken er eigenlijk niet veel van. Wat opzoekwerk leert me dat het geen exacte wetenschap is: elke fietsenmaker heeft z’n eigen manier om de fiets op jouw maat af te stellen. Bovendien is het niet goedkoop. Een goede keuze maken lijkt me dus belangrijk. Ik vraag in de Madam Vélo Facebookgroep wie er ervaring heeft met het afstemmen van je fiets op basis van je lichaam. Er komt veel reactie, blijkbaar hebben een heel aantal mensen dit al geprobeerd en zijn ze er enthousiast over. Niet alles wordt erdoor opgelost (hangt er natuurlijk vanaf waar je probleem zit), maar het lijkt me zeker een poging waard! Er worden verschillende adresjes geopperd en min of meer op goed geluk besluit ik langs te gaan bij fietsenwinkel Van den Hauwe in Melle om te vragen wat ze aanbieden qua bike fitting. Na kort uitleggen wat m’n probleem is (het ging pardoes over m’n flamoes) krijg ik te horen dat een zadeldrukmeting een goeie optie is. Moest uit die meting blijken dat het eerder m’n fietspositie is die aangepast moet worden, dan blijft dit dezelfde prijs (80€). Want het is mogelijk dat ik een prima zadel heb, maar dat m’n fietspositie moet aangepast worden. Ik maak een afspraak. Spannend! 

Zadeldrukmeting wordt positieaanpassing

Een week later wandel ik de fietsenwinkel binnen en leidt Stijn me naar de tweede verdieping, waar achteraan een heus bike fitting labo staat waar m’n fietsje in een soort houder wordt vastgezet.

Er komt een hoesje over m’n zadel dat perfect zal meten waar de meeste druk neerkomt. Je ziet de resultaten van de meting meteen op het scherm verschijnen, en Stijn geeft uitleg bij wat hij ziet. Niet alleen veel druk vooraan, maar ook veel zijdelingse bewegingen vanuit m’n middelpunt. Het zadel moet lager en opnieuw wordt de drukmeting uitgevoerd. De druk vooraan is al minder, en ook de zijdelingse bewegingen zijn een stuk minder. Maar er volgen nog aanpassingen: de inclinatie van m’n zadel, de positie van m’n stuur, telkens gevolgd door een nieuwe drukmeting. Op een bepaald moment zit ik echt niet meer comfortabel qua fietspositie en Stijn blijkt precies te weten hoe hij dat moet aanpassen. M’n zadel gaat ook nog eens een pak naar achteren, waardoor plots m’n rug en schouders meer ruimte krijgen. Aaaah, beter!

Ik neem ook plaats op zo’n ding dat de afstand meet tussen je zitbeenderen, en volgens de bike fitter zit ik net tussen twee zadelbreedtes in. Het zou dus kunnen dat een ander zadel me nog comfortabeler op de fiets zou zetten. Ik krijg een breder zadel op m’n fiets en weer wordt via het zadelhoesje de druk gemeten. Eerst is er wat verwarring, want er valt bijna niets te zien op het scherm qua druk. Vooraan heb ik totaal geen druk meer, maar ik voel dat ik nu achteraan m’n zitbeenderen veel meer druk krijg. Na een paar keer trappen wordt het al pijnlijk dus misschien is dit breder zadel niet voor mij. Er wordt besloten om m’n huidige zadel te houden, en uit te proberen wat die nieuwe zitpositie doet.

Bijna anderhalf uur nadat ik de winkel ben binnengewandeld ga ik weer naar buiten, benieuwd wat die nieuwe afstelling zal geven! Tijdens het naar huis fietsen voel ik meteen dat m’n schoenplaatjes ook verzet zullen moeten worden. Da’s voor morgen, wanneer er tijd is voor de echte testrit.

Testrit

De volgende ochtend hijs ik me op m’n fiets, klaar voor een langer tochtje, en voel een lichte euforie. Mijn onderrug, mijn nek en schouders, mijn flamoes, wat een feest! Dat voelt alleszins al beter. Maar ik krijg na een paar kilometer last van andere kwaaltjes: m’n zwakke knie doet pijn, en ik heb het gevoel dat ik meer moet “stoempen” om vooruit te geraken. M’n bovenlichaam voelt super aan, maar m’n benen kunnen precies hun ding niet meer zo vlot doen. Ik heb het gevoel dat ik wat laag zit, maar ‘k weet dat als het zadel terug hoger gezet wordt dat de andere klachten terugkomen… Ik stop even en pas opnieuw m’n schoenplaatjes aan, ze staan nu op hun maximum vooraan, verder kan echt niet. Ik rij m’n ritje uit en besluit na m’n douche om het allemaal nog wat tijd te geven.

Continu proces

Ik kan me voorstellen dat er veel manieren zijn waarop ik op die fiets kan zitten, en dat elke bike fitter ergens anders zal uitkomen. Je fietspositie bepalen lijkt me een continu proces: het ene seizoen staat je bekken wat anders en ben je wat leniger, het andere zitten je schouders wat strammer of zit je net iets verder op je zadel. Een geoefend fietser weet waarschijnlijk beter waar er nog wat versteld moet worden. Voor mij was dit een goed startpunt, ik zie nu dat je met dezelfde fiets (en hetzelfde zadel) veel verschil kan maken. Maar echt super zit ik nog niet… Binnen een paar weken ga ik toch nog eens contact opnemen met de bike fitter, tweede poging! Het zal een zoektocht blijven, maar ik heb nu alleszins een nieuw startpunt!

De meest gestelde vraag, waar kan je terecht voor een inspanningstest om zo je hartslagzones te bepalen en/of een aangepast trainingsschema te verkrijgen. Er zijn verschillende opties, je kan een test laten doen bij Energy lab of je kan naar het Centrum voor sportgeneeskunde in het UZ in Gent gaan. Er zijn hoogstwaarschijnlijk nog alternatieven. Nu, aangezien ik vaste klant ben in het UZ Gent koos ik voor het Centrum voor sportgeneeskunde.

Afspraak maken

In het UZ Gent kan je een afspraak maken online met behulp van je identiteitskaart of gewoon telefonisch tijdens de openingsuren.

De inspanningstest

Eens aangekomen en aangemeld te hebben, ga je naar het 14e verdiep, waar je je nogmaals aanmeldt. Tip: als er een bordje staat dat je gewoon mag gaan zitten in de wachtzaal, ga je eerst omkleden in de kleedkamers.

Bij de dokter zelf krijg je een aantal vragen voorgeschoteld zoals, rook je, drink je, sport je, waarom wil je de test doen, …. Je wordt gemeten (grootte en vetpercentage) en gewogen. Eens dat allemaal achter de rug is  wordt er een ECG genomen en mag je de fiets op.

Het enige wat je hoort te doen is trappen tot je niet meer kan. Om de 3 minuten wordt het vermogen verhoogd en neemt de verpleger/dokter een staaltje bloed door middel van een prikje in uw middelvinger. (Voor de mensen met schrik van spuiten.. je voelt het amper..) Veel meer is er niet aan zo een inspanningstest. Twee weken later krijg je de uitslag en een daarbij aangepast trainingsschema.

Tips

• Eet goed op voorhand zodat je wat energiereserves hebt
• Doe geen zware inspanning 24 uur voor de test.
• Drink voldoende

Wat breng je mee

• Sportkledij
• Fietsschoenen (ze hebben alle soorten klikpedalen liggen)
• Douchegerief

Prijs

De inspanningstest zelf kost 175€. Daarnaast betaal je ook een consultatie die dan weer gedeeltelijk wordt terugbetaald door de mutualiteit.

Sinds jaar en dag ben ik een grote fan van Runkeeper. Alle sportactiviteiten worden sinds september 2010 daar opgeslagen en op die manier krijg ik een mooi overzicht van waar ik mijn calorieën aan verbrand. Tot voor kort was dit de ideale tool voor mij, want mijn verwachtingen lagen laag.

Toen ik net mijn fiets had, kocht ik een maandabonnement op Runkeeper Elite en hoopte om zo meer data uit mijn ritten te halen. Helaas. Ik had het moeten weten want de naam zegt al genoeg. Runkeeper. De app is ideaal voor lopers, maar fietsers halen er in mijn ogen maar weinig meerwaarde uit.

Een tweetal weken geleden kreeg ik de opmerking op twitter waarom ik niet eens Strava ging gebruiken om mijn ritten te loggen. Ik had een tijd terug al een account gemaakt, maar nooit actief iets mee gedaan, dus ik logde in, snuisterde in de instellingen en besloot om de eerst volgende rit maar eens met Strava te loggen.

En zo geschiedde.. Ik werd fan van Strava! Althans wat betreft de data over mijn ritten. Andere activiteiten, zoals crosstrainer-sessies, kan je manueel toevoegen, maar bieden geen meerwaarde aan je workouts.

Strava

Voordelen:

• Privacy instellingen: bij Strava is het mogelijk om gedeeltes van je route weg te stoppen voor uw volgers. Dit kan interessant zijn om bijvoorbeeld de locatie van uw woonst weg te steken. Je kan dit vinden bij “Instellingen” -> “Privacy”
• Strava herkent automatisch met wie je gesport hebt.
• Segmenten: bepaalde stukken van jouw rit worden opgesplitst in segmenten en je kan jouw tijd vergelijken met andere fietsers, wat het competitief maakt
• Gamification: Elke maand zijn er verschillende badges die je kan verdienen. Deze maand was er bijvoorbeeld de #myHour badge, waarbij je verwacht werd minstens een uur aan een stuk te fietsen om Wiggins te steunen bij het breken van record. 
• Fietsclubs: Je kan samen met vrienden of collega’s een club oprichten waar je dan ritten, beklimmingen, … kan vergelijken en om op die manier elkaar weer uit te dagen bij de volgende rit een tandje bij te steken.
• De app pauzeert automatisch als hij merkt dat je stilstaat.
• Heatmaps: Dit is een kaart die weergeeft waar je overal hebt gefietst aan de hand van kleuren. Hoe donkerder de kleur, hoe vaker je dat stuk gefietst hebt.

Nadelen:

• Je kan geen routes importeren (zonder omwegen).
• Andere activiteiten, zoals de crosstrainer-sessies, worden wat naar achter geschoven.
• Je kan je snelheid niet zien in de app, enkel gemiddelde snelheid.

Runkeeper

Voordelen:

• Qua logging is elke activiteit gelijk.
• Back to the basics, bij Runkeeper gaat het vooral om het loggen van je activiteiten.

Nadelen

• Trainingen zijn enkel voor lopers.
• Privacy: je woonst wegsteken op Runkeeper is niet mogelijk. Dus als je wilt dat volgers niet weten waar je woont: pas beginnen tracken eens je van huis bent.
• Runkeeper Elite is duurder dan Strava Premium.
• Weinig stimuleren om nog een extra tandje bij te steken.
• Weinig interactie met anderen.
• Ook bij Runkeeper is het, zonder omwegen, onmogelijk om een route te importeren van een andere applicatie.

Dit zijn wat mij betreft de grootste voor- en nadelen van beide applicaties. Ben ik er volgens jou nog vergeten?

NOTE: Ik heb beide applicaties vergeleken vanuit het standpunt van een fietser.