Hoe heb je de fietsmicrobe te pakken gekregen? Waarom ben je ooit beginnen fietsen?

Ik ben zelf beginnen te fietsen met de mountainbike omdat ik als kind vaak naar de Ardennen op vakantie ging waar mijn broer, vader en ik vaak fietsten.

Maar echt met de koersfiets was pas rond mijn 20e – vooral omdat vrienden van me het deden en ik zelf ook wel koersfanaat was. Het peloton en de koers intrigeerden me als sport omdat ze zo puur is en zo hard. Ook als “fan” is het een van de weinige sporten waarbij je zo dicht bij je “idolen”/ en sporters kan staan. Een van de eerste keren dat ik met de koersfiets reed was op de Mont Ventoux. Het was destijds op vakantie een plotse ingeving om hem op te rijden. Daar in de afdaling van de Ventoux was ik verkocht aan de kick en de voldoening van het fietsen.

Wat doet fietsen met jou?

Als ik kan fietsen, of het nu op de weg, veld of bos is, voel ik me vrij en even weg van alles in mijn eigen wereld.  Het vaakst fiets ik dan ook alleen en laat ik me leiden door het lot of toeval. Meestal vertrek ik thuis zonder route of plan en leidt mijn onderbewustzijn me naar de mooiste plaatsjes. Fietsen geeft me naast de afleiding van het werkleven ook voldoening en geluk. Ik kan oprecht het gelukkigst zijn op de fiets.

Kan je zelf een platte band vervangen?

Ja, ik kan vrij goed aan mijn fiets kan werken, al zeg ik het zelf. Ik heb zo wel mijn tijd nodig. Van kinds af moest ik, toen aan mijn gewone stadsfietsje, zelf de herstellingen uitvoeren of samen met mijn vader. Nu werkt zowel mijn vriend als mijn broer in een fietsenwinkel dus als ik hulp of raad nodig heb, zijn zij er steeds om me te helpen. Al moet ik wel toegeven dat mijn vriend de band vervangt als hij mee is…

Wat is jouw mooiste of leukste fietsherinnering?

Oh, een heel moeilijke vraag want ik heb er veel! Maar los van de koersherinneringen denk ik dat een van de mooiste de dubbele beklimming van de Ventoux is. Twee jaar geleden ben ik voor de tweede keer naar de Ventoux geweest, weliswaar wat getrainder dan de 1e keer. Mijn vriend wou graag de Ventoux langs de drie kanten beklimmen. Maar omdat ik niet zo zot was als hij heb ik hem maar langst twee kanten gedaan. Bédoin en dan samen Malaucène. Ik denk dat ik die dag het meest heb afgezien, maar de voldoening die we samen hadden toen we de laatste keer boven kwamen was onbeschrijflijk mooi.

Sinds 2019 rijd je voor Isorex No Aqua Ladies Cycling Team. Hoe heb je de stap gezet naar het wielrennen?

Het idee was al wat gegroeid maar het is vooral mijn vriend die me op het idee bracht en geholpen heeft om de stap te zetten. Ik ben begonnen met op woensdagavond (pre-COVID19) mee te rijden met de groep VDH-Boys. Zij reden telkens op woensdag een toer van ongeveer 60km aan een vrij strak tempo. En het is door daar mee te rijden dat het pelotongevoel en de zin om te koersen is gegroeid.

is het alles wat je ervan verwachtte?

Nee, absoluut niet! Integendeel. Ik kon dan misschien wel hard rijden, maar koersen is toch nog helemaal anders. Eerlijk, het eerste jaar was vooral een jaar van heel erg veel teleurstellingen. Het ging zelf niet om winnen maar gewoon uitrijden was het doel. Het niveau van de elitedames is zo hoog dat het eerste jaar voor mij erg moeilijk was. Vaak ging het over 20 – 30 km aanklampen en afzien om dan te eindigen met DNF naast je naam. Maar ik ben toch op een of andere manier blijven vechten en doorzetten om er elke week opnieuw te staan.

Hoe ziet de toekomst eruit voor jou? Wat zijn je ambities?

Dit seizoen is opnieuw een erg vreemd seizoen omdat er door COVID momenteel geen “kermiskoersen” zijn. Er staan de eerst komende weken/ maanden enkel UCI-wedstrijden op het programma.

Maar als het seizoen toch iets of wat op gang komt zou ik graag de stap maken van “mee koers rijden” naar “mee koers maken”. Op UCI-niveau zou ik graag werken aan mijn positionering binnen het peloton en toch koersen goed uitrijden. Ik denk dat daar mijn werkpunten liggen dit jaar, om zo ook volgend jaar de stap te kunnen maken om op niveau te kunnen blijven en eventueel plaats te kunnen vinden binnen een UCI-team.

Welke wedstrijd zou je graag op je palmares schrijven en waarom?

In mijn dromen win ik Parijs-Roubaix 😉 maar ik ben er wel realist in dat ik niet sterk genoeg ben om mee te draaien op wereldniveau.

Een top 20 in Nokerekoerse staat ook hoog op het lijstje. Vooral omdat ik hou van de kasseien en laat de Nokereberg nu ook toevallig een van mijn favoriete bergen zijn.

Een meer haalbare droom is de koers van Uitbergen winnen. De aankomst is daar zo goed als voor de deur van de pépé van mijn vriend. Hij heeft vroeger zelf CX gereden en is ook 100% koersminded, en toevallig ook mijn grootste fan. Ondanks zijn gevorderde leeftijd rijdt hij zelf ook nog steeds met de koersfiets en heeft hij altijd wel wijze raad over de koers. Dus moest ik kunnen winnen voor zijn deur in zijn dorp zou dat het mooiste geschenk zijn dat ik hem kan geven.

Hoe ziet een trainingsdag eruit voor jou?

Dat verschilt vaak dag per dag maar een gemiddelde week bestaat ongeveer uit 15u training met één of twee rustdagen afhankelijk van de periode.

Op een weekdag werk ik eerst van 8u – 17u in het ziekenhuis als operatieverpleegkundige. Nadien is er nog een training van één à twee al dan niet op de rollen. Het weekend zijn er meestal lange trainingen tenzij er natuurlijk koers is. Dan probeer ik die ook zeker in de voormiddag te plannen aangezien de benen dan nog fris zijn. De rest van de dag vul ik dan verder op met huishoudelijke taken.

Sowieso probeer ik voor elke training voldoende gegeten en gedronken te hebben. En na de training ligt de nadruk vooral op herstel, nog meer eten dus en idealiter ook stretchen… al durf ik dat wel eens te vergeten.

Heb je tips voor meisjes en vrouwen die ambities hebben in het wielrennen?

Vooral plezier hebben! En je niet te veel vergelijken met anderen. Soms is het zo eenvoudig om je te verliezen in cijfers van wattages, hartslagen, snelheden, zeker nu met Strava, dat je het plezier in het fietsen verliest.

Zolang je plezier hebt en je er zin in hebt omdat het kan en je het graag doet dan ben je goed bezig.

Als je ambities hebt om te koersen kan ik enkel aanraden om je je goed te laten omringen door mensen die je steunen. Ook een goede trainer kan wonderen doen.