Bijnaam: Bambam
Geboortejaar: 1965
Woonplaats: Oudenaarde

Hoe heb je de fietsmicrobe te pakken gekregen? Hoe ben je beginnen fietsen en hoe lang doe je dat al?

De fietsmicrobe zat bij ons thuis in het kraantjeswater. We dronken wielerwedstrijden, kookten er onze patatjes in, en namen er elk weekend een bad in. Passief, wel te verstaan: we keken naar de koers. Mijn moeder kuste Merckx ooit na een overwinning, herinner ik me en haar lippenstift heeft nog weken op de beeldbuis gekleefd.

Gingen we met het gezin wandelen dan hadden we wandelsprints, bergtruien en gele truien. We reden hard in ons afgelegen straatje, maar een koersfiets kwam er toch nooit… tot ik op mijn 36ste eentje kocht. Een Kuota Kharma. Van toen af ben ik elk weekend rondjes gaan rijden. Eerst rond Brugge, en dan richting Vlaamse Ardennen, of tot Ninove via de hellingen… Met 7 keer de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen achter de kiezen.

Na een stevige operatie in de gevoelige zone is mijn fietsen op een steeds lager pitje. Ik deed toch nog drie Rondes om aan tien te komen, maar de laatste keer stapte ik bibberend, bevend en huilend van mijn fiets. Ik was bang geworden van het in de groep rijden, van de kasseien, van het vallen…

Hoe heb je Madam Vélo leren kennen?

Ik dacht lange tijd dat dat de bijnaam van de vrouw (Sophie de Brabander) van Sofie Verhalle was. Pas toen ik me dit jaar bij de Belgian Zwift Riders ging aansluiten, zag ik de link naar de Facebook-groep, en begin ik langzaam te beseffen dat er een hele wereld in steekt, waar ik graag wel meer van wil leren kennen.

Wat doet fietsen met jou?

Ik word er rustig van, mijn stemming wordt beter. De ene keer wil ik hard gaan op kasseien of op hellingen om een bekertje te sprokkelen op Strava, de andere keer neem ik geen enkel apparaatje mee en zet ik ook geen powermeters aan, maar wil ik gewoon het landschap zien voorbijglijden en vol verwondering van die raar ruikende buitenwereld genieten.

Dit klinkt nu alsof ik elke week buiten rijd, maar dat is dus helemaal het geval niet. Tot deze zomer fietste ik nauwelijks buiten.

Je fiets dus ook héél vaak virtueel. Hoe ben je daar mee begonnen?

Toen ik enkele jaren geleden weer vrijgezel werd, wou ik mijn intussen bolvormig lijf weer aanpakken, maar ik was dus bang geworden van het fietsen in die grote boze buitenwereld. Een plaats waar ik, zelfverklaarde kluizenares, zelden doorheen beweeg, tenzij het echt hoeft…

Toch wou ik fietsen en die stoffige fiets werd toen voor het eerst op een Tacx gezet. En in de bijsluiter stond wat over Zwift: binnen fietsen en je toch buiten wanen… In het begin deed ik maar een paar ritjes per week, maar gaandeweg werd dat erger en erger…

Wat trekt jou zo aan in Zwift?

Waar te beginnen?! Ik vind het heerlijk dat ik zomaar kan beslissen om de Alpe d’Huez op te rijden, na het avondeten, dat ik door Londen kan rijden of Parijs of New York, in de woestijn, de jungle, in een vulkaan, in Jurassic Park… Ik hou van die fantasiewereld waarin ik mijn wielrensterdroom digitaal tot leven kan laten komen.

De vele incentives die er te rapen zijn, zijn heerlijk verslavend. Net als buiten zijn er segmenten, maar je krijgt ook meteen een truitje om bij een goede sprint, je verzamelt badges bij het rijden van routes, je zweet wordt omgezet in nieuwe fietsen… enzoverder.

Daarnaast is er het sociale aspect. Je leert onwijs snel veel andere mensen uit de hele wereld kennen, uit alle lagen van de bevolking. Er is daardoor ook altijd wel iemand wakker. Toen ik begon op Zwift had ik heel veel last van insomnia, zodat ik vooral met Australische dames ging rijden en er ook een team opzette. Ik organiseer sindsdien voor meerdere ploegen sociale ritten, de Pride-maand-ritten en ook enkele races.

Oh ja, vooral dat: de races!!! Ik ben dol op het racen. Zoals ik vroeger Cycling Manager speelde, kan ik het nu met echt zweet…. elk uur van de dag! Er is altijd wel ergens een race. Ik heb dit jaar al 156 koersen gereden. Dat lukt je nooit in de buitenwereld. Daardoor hoef je helemaal geen gekke workouts te doen om beter te worden in het sprinten: je kunt gewoon echt sprinten. Een betere training is er niet. Ik doe dus zowat twee derde van mijn races als training, en een derde voor de puntjes 🙂

Heel wat mensen kunnen perfect 100 kilometer fietsen buiten, maar houden het op Zwift op een kilometer of 30 per keer. Heb je tips voor de Zwifter onder ons om het langer vol te houden?

Ik hoorde een fysioloog uitleggen dat binnen fietsen door de omstandigheden, de vaste houding, het gebrek aan vernieuwende zuurstof enzoverder twee tot drie maal zoveel van je vergt als buiten. Die 30 km kan dus zo zwaar wegen als 60 of zelfs 90 km.

Toch gaat het beter naarmate je het vaker doet, al moet ik bekennen dat ik ook maar een paar keer per jaar boven de 100 kilometer ga op Zwift. De beste manier om dat vol te houden, is met een groepje af te spreken en via Discord of een andere app met elkaar in contact te blijven en gewoon lol te hebben. En kies een boeiende omgeving. Er zijn heel wat ritten op Zwift die je wekelijks 100 kilometer laten rijden door steeds hetzelfde rondje te laten rijden, en hoewel sommigen dat wel leuk vinden, is dat alvast niet mijn smaak. Ik wil variatie en zoek voor een 100 kilometer-rit liever een combinatie van routes op Watopia.

Wat is voor jou (behalve dat het ene binnen en het andere buiten is) het belangrijkste verschil tussen fietsen op de Vlaamse wegen en virtueel?Wat doe je het liefst, buiten fietsen of op Zwift?

Buiten is er om te genieten en tot rust te komen. Daar ga ik niet gek doen. Op Zwift wil ik racen, of mensen helpen in sociale ritten. Het zijn voor mij twee volledig verschillende werelden die weinig met elkaar te maken hebben. Ik hou van allebei, maar als ik ooit zou moeten kiezen, kies ik voor Zwift, denk ik. Daar heb ik veel meer mogelijkheden binnen handbereik.

Fiets je vooral in de herfst en winter op Zwift, of is dat virtuele fietsen dan iets dat je het hele jaar door doet?

Ik ben het hele jaar door op Zwift te vinden. In de zomer en de mooie dagen in de andere seizoenen ga ik wel soms naar buiten, maar die kilometers doe ik dan bovenop de virtuele, niet in plaats van. Ik kan niet racen buiten 😀 Ik moet mijn ranking onderhouden.

Als je buiten fietst, fiets je vooral solo, met fietsbuddies of met een fietsclub?

Ik doe het in mijn eentje. Ik heb dit jaar een keer met een Zwift-buddy buiten gereden en ik wil het nog doen. Ik vroeg onlangs of iemand me een club of zo kan aanraden, maar daar kwam geen antwoord op. Ik ben in de fysieke wereld nogal mensenschuw en ga niet snel op mensen afstappen. Mijn vriendenkring is grotendeels digitaal en ken ik beter als avatars dan als fysieke mensen…

Hoeveel kilometer per jaar fiets je buiten, en hoeveel jaarlijks gemiddeld virtueel?

Voor elke kilometer buiten, rijd ik er blijkbaar 35 binnen. Ik heb volgens Strava maar een 400-tal kilometer buiten gefietst, tegenover 14.000 op Zwift. Let wel: omdat ik buiten doorgaans geen meters mee neem, is een deel helemaal niet op Strava te vinden. Maar 1000 kilometer zal ik buiten toch niet gereden hebben….

Heb je in het Vlaamse land een favoriete fietslocatie? En is er op Zwift een bepaalde route die je het liefst rijdt?

Ik ben er heen verhuisd: de Vlaamse Ardennen. Ik moet bekennen dat dat een beetje een zwaktebod is, want de rest ken ik helemaal niet 😀

Geboren in Brugge ken ik die omgeving wel, en ook de omgeving van de Kemmelberg, maar veel verder dan dat en de Ronde-routes, ken ik helemaal niet.

Op Zwift hou ik net van de afwisseling. Ik race graag op de Champs-Élysées omdat daar een sprint winnen toch nog altijd mijn kinderdromen vervult. In New York hou ik meer van de glazen hellingen dan van het park; Titans Grove blijft genieten; de Alpe is een eeuwige favoriet, daar ben ik al een 30-tal keer op gefietst. Richmond heeft iets Vlaams met die kassei-klimmetjes. In Innsbruck breek ik graag mijn benen op de Legsnapper. Bologna is mijn favoriete FTP-meter. Crit City is een schitterende training elke keer. Londen is misschien wel het saaist. Maar ik ben eigenlijk verliefd op het hele Zwift-universum. Ik wil intrekken in de Spruce Goose en daar mijn huisje van maken.

Heb je meerdere fietsen? En met welke fiets fiets je het meest?

Ik heb er nog een viertal over. Kate, mijn Cube Axial. Jess, mijn Liv Langma Advanced Pro 1 Disc. Kath, mijn Liv Langma Advanced en Sarah, mijn Liv Devote. Momenteel rij ik meestal op Jess, omdat zij momenteel op de trainer staat, maar in het voorjaar gaat Kath erop en gaat Jess naar buiten. In dit weer zijn Kate en Sarah de buitenfietsen. Kate voor road, Sarah voor gravel en viezere paadjes.

Kan je zelf een platte band vervangen? Indien niet: wat doe je als je toch lek rijdt?

Ik kan er niks van. Ik zou niet weten hoe eraan te beginnen. Als ik lek rij, wandel ik naar huis naast de fiets en geef ik haar af aan de fietsenmaker.

Hoe vaak poets je je fiets? Wees eerlijk?

Volgende week. Altijd volgende week. Mijn uitstelgedrag wat het poetsen betreft begint stilaan epische proporties aan te nemen. Ik heb nochtans wel al een fietsonderhoudboekje gekocht, maar er nog niks mee gedaan…

Wat is jouw mooiste of leukste fietsherinnering?

Indoor zal dat mijn criterium-serie zijn waarin ik profrensters heb geklopt en er met de eindoverwinning vandoor ging. Dat heeft me enkele weken heel erg in de ban gehouden en het David-Goliath-aspect vulde me met trots en vreugde.

Outdoor kies ik mijn eerst rit buiten op Jess. Ik genoot van haar vinnigheid, van de omgeving, van hoe perfect alle stukjes ineen leken te passen. Ik kreeg meermaals de tranen in mijn ogen van geluk omdat ik blijkbaar toch weer van het buiten rijden kon genieten. Ik ben er zeker van dat ik in 2021 vaker buiten ga rijden, en hopelijk af en toe met iemand van jullie… 

Heb je een fietsdoel? Welk?

Sinds enige tijd ben ik veel kracht verloren door zware medicatie, maar nu mijn lijf daaraan lijkt te wennen, hoop ik om toch weer op dat oude niveau te komen. In Zwift bestaat een soort Race Ranking en daar haalde ik de 26ste stek halverwege dit jaar, waar ik wel trots op ben. Ik denk niet dat ik dat ooit nog kan herhalen, maar als ik bij de start van het nieuwe jaar nog binnen de top 50 kan staan, zou ik dolblij zijn. Andere doelen heb ik eigenlijk niet. Genieten en proberen om geluk en vreugde te vinden op die twee wielen, virtueel of in de natuur…

Zijn er zaken die je, op vlak van fietsen, nog wil bereiken?

Ik wil meer vrouwen op Zwift en Zwiftpower krijgen, en enkele mooie teams helpen uitbouwen, en misschien ook een gesponsord elite-team helpen. Ik probeer ook al een hele tijd een soort federatie voor vrouwenteams op Zwift op te zetten, en zou dolgraag hebben dat de Belgische wielerbond virtuele teams ook als clubs gaat erkennen, zodat we ook licenties kunnen bekomen als lid van zo’n team. Niet per se voor mezelf, maar voor al die fantastische jongere atletes die die nieuwe sport beoefenen. Heel wat ambitie om de vrouwen-community op Zwift nog steviger uit te bouwen dus. Ik heb de eer en het plezier om nauw te mogen samenwerken met Liv internationaal om dit vorm te geven… Of het wat wordt, weet ik natuurlijk niet.

Ik wil dus alle Vlaamse, Belgische vrouwen oproepen om toch ook naar Zwift te komen. Niet alleen om wat los te rijden of hier en daar een work-out mee te pikken, maar om ook te racen. We zijn ondervertegenwoordigd in die nieuwe wielertak. Ik weiger te accepteren dat ik, als 55-jarige, de hoogst gerankte vrouw van de Benelux ben. Jullie moeten me van die plaats wegstoten. Het klopt niet.